Eigenlijk is er geen verschil tussen deze twee termen. Wij gebruiken de term "diervriendelijk", omdat het woord "veganisme" soms als stigmatiserend of afschrikwekkend wordt ervaren. "Diervriendelijk" klinkt toegankelijker en benadrukt het positieve aspect: het maken van keuzes die dieren geen leed aandoen.

Veganist
Een veganist is iemand die géén dierlijke producten eet of gebruikt, omdat hij of zij vindt dat dieren niet als objecten gebruikt mogen worden. In de Van Dale‑definitie betekent dit dat iemand geen vlees, melk, eieren of andere dierlijke producten consumeert, en ook geen dierlijke materialen zoals leer of wol draagt. Veganisme is een filosofie en levenswijze gericht op het uitsluiten van alle vormen van dierenexploitatie.

Vegetariër
Een vegetariër eet geen vlees of vis, maar kan wel dierlijke producten zoals melk, eieren en kaas gebruiken. Volgens Van Dale betekent een vegetariër letterlijk iemand die geen vlees of vis eet; bij de interpretatie van vegetarisme is het meestal een dieetkeuze en geen bredere filosofie.

Iemand die plant‑based is
Iemand die plant‑based eet richt zich vooral op het eten van plantaardige producten, zoals groenten, granen, peulvruchten, noten en zaden, en laat dierlijke producten grotendeels of volledig weg uit het dieet. Het begrip plant‑based verwijst primair naar voeding, en heeft geen vaststaande filosofische of levenswijzer‑definitie zoals veganisme; het betekent in de ene context “voornamelijk plantaardig” en in andere context diets vrijwel zonder dierlijke producten.

Door nog melk, kaas en eieren te consumeren, steun je dezelfde industrieën als de vlees-industrie. Koeien en kippen worden vaak onder onnatuurlijke en stressvolle omstandigheden gehouden, en wanneer ze niet meer genoeg produceren, gaan ze alsnog naar het slachthuis. Ook jonge dieren, zoals stiertjes uit de melkindustrie, worden vaak gedood. Daarnaast heeft de productie van zuivel en eieren een grote impact op de aarde, jezelf en andere mensen. Daarom stimuleren wij volledig diervriendelijke keuzes, zodat dieren niet langer als producten of machines worden behandeld.

Hierbeneden een aantal vragen die je opweg kunnen helpen bij het vinden van het antwoord op deze vraag. 

Is het natuurlijk dat ik de melk van een ander zoogdier drink? 
Nee, dat is het niet. De mens is de enige diersoort die de melk van een andere diersoort drinkt. Deze melk is bedoeld voor hun kinderen. de melk van een walvis is bedoeld voor een baby-walvis, de melk van een kameel voor een baby-kameel en de melk van een koe voor een baby-koe. Het is ook onnatuurlijk omdat we de melk nooit direct uit de uiers van een koe zouden drinken. 

Is het natuurlijk om melk te drinken na mijn zoogperiode?
Nee, dat is het niet. Melk is biologisch gezin voor snelle groei tijdens de zoog-periode, niet voor voeding van volwassenen. Veel mensen verliezen daarom na de zoogperiode het enzym lactase en zijn daarom lactose-intolerant. De voedingsstoffen in melk zoals proteïne en calcium zijn volledig in plantaardige producten te vinden. 

Is het natuurlijk dat ik vlees eet?
Het eten van vlees is biologisch gezien onnatuurlijk voor mensen, omdat wij geen jachtinstinct hebben zoals echte carnivoren. Roofdieren eten hun prooi rauw en volledig, terwijl mensen vlees alleen kunnen consumeren na slachten, bewerken en verhitten, en de meeste mensen zelf geen dier zouden kunnen of willen doden. Daarnaast roept dierenleed bij ons meestal afkeer op in plaats van eetlust, en zijn ons gebit en onze spijsvertering niet ingericht op het eten van rauw vlees.

Is het noodzakelijk dat ik dierlijke producten consumeer? 
Het is niet noodzakelijk om dierlijke producten te eten; alle grote gezondheidsorganisaties bevestigen dat een volwaardig plantaardig dieet alle benodigde voedingsstoffen kan leveren. En alles wat we uit dierlijke producten halen, is ook direct uit plantaardige bronnen te verkrijgen. Bovendien eten de dieren die wij consumeren zelf ook planten. Waarom eten we het dan niet direct? Omdat dit dieren onnodig leed toebrengt, is het ethisch niet te rechtvaardigen.

Worden mensen ziek van vlees, kaas, en eieren of van brocolli, bessen en walnoten? 
Het eten van dierlijke producten is niet alleen onnodig, het is ook nog eens ongezond. 

Zou ik emotioneel in staat zijn om zelf een dier te vermoorden?
De meeste mensen zijn emotioneel niet in staat om zelf een dier te doden, en jij waarschijnlijk ook niet. We kijken vaak weg wanneer we geconfronteerd worden met dierenleed, juist omdat het ons raakt. Kun je een lammetje aankijken, zeggen dat jouw avondmaal belangrijker is dan haar leven, en vervolgens zelf haar keel doorsnijden?

Aan welke kant van de geschiedenis wil ik staan?
Dit is jouw kans om een massamoord te stoppen. je kunt protesteren tegen andere zaken zoals oorlogen, maar dat heeft geen zin. dit is je kans om echt compassie te tonen. 

Is het echt zo uitdagend om diervriendelijke keuzes te maken? 
Tegenwoordig is het echt niet meer nodig, er zijn zoveel mogelijkheden. Het is tegenwoordg makkelijk, er is geen goede reden om het wel nog te doen. 

Wat is het verschil tussen de dieren die ik eet en mijn gezelschapsdier? 
De meeste mensen hebben ooit wel eens een gezelschapsdier gehad of hebben er momenteel een. het is tegenstrijdig om van het ene dier te houden en het andere dier te eten. laten we onze compassie doortrekken naar alle dieren, dus ook de koeien, varkens, vissen en kippen van deze wereld. Dit is de basis voor discriminatie. 

Is het niet tegenstrijdig dat ik zeg dat ik tegen dierenleed ben, maar het wel veroorzaak? 
Sommige mensen zeggen zelfs dat ze een diervriend zijn. Als we zeggen dat we tegen dierenleed zijn moeten we daarnaar handelen. als je van dieren houdt zou je ze geen pijn moeten doen voor je eigen plezier. 

Is het niet tegenstrijdig dat ik tegen onrecht, dwang en geweld ben, maar het wel veroorzaak?


Is er eigenlijk een goed bezwaar tegen het maken van diervriendelijke keuzes?
Wat is een goede redenen om iemand leed aan te doen? Zelfbescherming zou een goede reden kunnen zijn, maar daar is in dit geval geen sprake van. We willen ons steeds verantwoorden waarom we iemand leed aan doen. Bekijk de lijst met veelgehoorde bezwaren. 

Wil ik mijn kinderen leren dat discriminatie oke is? 
We discrimineren op basis van diersoort. Onze kinderen zullen dit bewust of onbewust meenemen in hoe ze mensen behandelen. Waarom zouden onze kinderen homoseksuelen, mensen met een andere huidskleur, vrouwen, ouderen wel als gelijken beschouwen als we ze leren dat het oke is om het ene dier te eten en van het andere dier te houden? 

Moet bescherming bieden aan degenen die zich niet kunnen verdedigen of moet ik er misbruik van maken?  
We komen ook op voor onze kinderen, voor mensen met handicaps die niet voor zichzelf kunnen zorgen en voor ouderen. Kom op voor de groep die het nodig heeft door voor de zwakkeren op te komen in plaats van misbruik van ze te maken. De dieren kunnen zich niet verdedigen en hebben ons niks aangedaan. 

Hoe zou ik me voelen als ik een van de dieren in de dier-industrie zou zijn? 

Je zou veganist moeten worden omdat dierlijke producten onnatuurlijk en niet noodzakelijk zijn. Dit is jouw kans om te laten zien dat je écht tegen dierenleed bent, door het niet te veroorzaken. De dieren die je leed aandoet hebben jou niks misdaan. Dit is jouw kans om écht iets te doen aan onrecht, dwang en geweld in de wereld. Dit is jouw kans om compassie te tonen naar álle dieren, niet alleen onze gezelschapsdieren. Dit is jouw kans om te laten zien dat jouw smaaksensatie minder belangrijk is dan het leven van een dier. Dit is jouw kans om aan de juiste kant van de geschiedenis te staan. Dit is jouw kans om een massamoord te stoppen. Dit is jouw kans om op te komen voor anderen die zichzelf niet kunnen verdedigen in plaats van misbruik van ze te maken. Dit is jouw kans om op een simpele manier veel goeds te doen voor de aarde, en andere mensen. Dit is jouw kans om goed voor jezelf te zorgen. Veganistisch leven is ethisch gezien neutraal; anderen geen kwaad aandoen zou de basis moeten zijn. Bovendien is het echt niet zo uitdagend om veganistisch te leven, er zijn tegenwoordig talloze diervriendelijke mogelijkheden. 


We vragen alleen om aardig te zijn naar iemand anders. wat heb je te verliezen? dit gaat om gelijkheid en compassie en om het niet betrokken te zijn bij uitbuiting. Verplaats je in het slachoffer. 

Ja, dat is het meest wenselijk voor de dieren. Door uitzonderingen te maken, geef je impliciet aan dat het soms wel oke is om dieren uit te buiten. In andere gevallen, zoals bij racisme of huiselijk geweld, maken we ook geen uitzonderingen. Om je te helpen volledig diervriendelijk te leven, hebben we een aantal praktische tips voor je verzameld.

Iedereen kent termen als racisme, seksisme, heteroseksisme of klassenisme: situaties waarin de ene groep zichzelf belangrijker vindt dan een andere groep, waardoor die andere groep lijdt. Speciesisme werkt op dezelfde manier, maar dan tussen soorten: de menselijke soort denkt dat wij specialer en belangrijker zijn dan andere dieren. Wanneer we dieren eten, gebruiken voor kleding, testen, vermaak of ze anderszins uitbuiten en behandelen alsof ze van ons zijn, is er sprake van speciesisme. Er is geen rechtvaardiging voor deze hiërarchie, want alle wezens willen leven, vrijheid en geluk. Veganisten vragen daarom enkel om respect en fatsoen richting de dieren waarmee wij de aarde delen.

Je hoeft geen dierenvriend te zijn om ervoor te zorgen dat je geen leed veroorzaakt. Veganistisch leven gaat niet over vriendschap met dieren, maar over het respecteren van hun leven en het voorkomen van onnodig lijden. Zelfs zonder emotionele band kun je kiezen om ethisch verantwoord te handelen.

Beide methodes volgen religieuze voorschriften, maar zijn niet diervriendelijk. Diervriendelijk en slachten staan sowieso haaks tegenover elkaar. Het dier wordt zonder verdoving geslacht, wat leidt tot stress, angst en pijn, en het welzijn van het dier staat nooit volledig voorop.

Halal slachten
Bij halal slachten, zoals voorgeschreven in de islam, moet het dier worden geslacht door een bevoegde slachter met een scherp mes, terwijl het dier nog levend is. Het bloed moet volledig worden verwijderd en er wordt geprobeerd het dier snel te doden. Hoewel de richtlijnen het dier een “snelle dood” willen geven, betekent het feit dat het dier levend wordt geslacht dat er vaak stress, angst en pijn optreedt. Het doel is het doden van het dier volgens religieuze voorschriften, maar dit maakt het absoluut niet diervriendelijk.

Koosjer slachten
Bij koosjer slachten, zoals voorgeschreven in het jodendom, moet het dier eveneens worden geslacht door een gecertificeerde slachter (de shohet) met een scherp mes. Het mes moet in één enkele beweging worden gebruikt om de luchtpijp en slokdarm door te snijden, zodat het dier snel het bewustzijn verliest. Hoewel dit wordt gedaan om het dier zo snel mogelijk te doden, is het nog steeds een brute methode: het dier ervaart stress en pijn op het moment van de snede en het proces garandeert geen volledige afwezigheid van lijden.

Hoewel oesters en garnalen geen hersenen hebben zoals mensen, beschikken ze wel over een zenuwstelsel en reageren ze op schadelijke prikkels. Er is wetenschappelijk bewijs dat deze dieren stress en schade ervaren tijdens vangst, transport en slacht. Oesters sluiten bijvoorbeeld hun schelp bij gevaar, wat wijst op een vorm van gevoeligheid. Bij garnalen komt daar nog bij dat in de kweekindustrie vaak de oogstelen van vrouwelijke garnalen worden verwijderd om de voortplanting te stimuleren, een ingreep die stress en lichamelijk letsel veroorzaakt. Omdat er nog veel onzekerheid bestaat over hoe deze dieren pijn en lijden ervaren, kiezen veel mensen ervoor het voorzorgsprincipe te volgen en geen oesters of garnalen te eten.

De vergelijking met de Holocaust is begrijpelijk voor sommige dierenrechtenactivisten, omdat er overeenkomsten zijn in schaal, systematiek en industrialisering van geweld: dieren worden massaal gefokt, getransporteerd en gedood binnen een efficiënt georganiseerd systeem. Tegelijkertijd is de Holocaust een unieke historische genocide op mensen, met een specifieke ideologie, context en doel, en die verdient erkenning en respect op zichzelf.

De vergelijking is daarom controversieel en pijnlijk voor veel mensen, vooral voor nabestaanden en Joodse gemeenschappen, en kan afleiden van de kernboodschap: dat het structurele geweld tegen dieren moreel problematisch is. In plaats van te discussiëren over woorden, gaat het uiteindelijk om de onderliggende vraag: is het gerechtvaardigd om miljarden voelende wezens te gebruiken, op te sluiten en te doden terwijl het niet noodzakelijk is? Of je dit nu massadoding, systematisch dierenleed of industriële uitbuiting noemt, de morele realiteit verandert niet door de terminologie.

De beelden die wij delen zijn onder andere afkomstig van We Animals Media, een organisatie die wereldwijd documenteert wat er gebeurt in de dierindustrie. Deze beelden zijn geen op zichzelf staande incidenten: bij herhaaldelijk undercoveronderzoek worden structureel misstanden aangetoond in slachthuizen, fokkerijen en transporten, ook in landen met strenge wetgeving. Zelfs wanneer bedrijven zich aan de minimale wettelijke regels houden, blijft het fundamentele probleem bestaan dat dieren worden gefokt, opgesloten, gebruikt en gedood zonder noodzaak. Het gaat dus niet alleen om excessen, maar om een systeem dat per definitie dieren reduceert tot middelen. Daarom is het, los van de ernst van de beelden, ethisch problematisch om hieraan bij te dragen.

chadelijke prikkels kunnen ervaren. Ze beschikken over een zenuwstelsel en vertonen gedrag dat wijst op het vermijden van gevaar en het beschermen van hun leven. Een vlieg, spin of mier zal bijvoorbeeld proberen te ontsnappen wanneer je hem wilt doden, wat laat zien dat ook zij een duidelijke overlevingsdrang hebben. Hoewel nog niet volledig vaststaat hoe insecten pijn precies ervaren, pleiten veel mensen vanuit het voorzorgsprincipe voor het vermijden van onnodig doden. Diervriendelijk leven betekent daarom: schade voorkomen waar dat mogelijk en praktisch is, en respect tonen voor al het leven, hoe klein ook.

• We stelen dieren hun baby’s vaak direct na de geboorte, wat bij veel dieren leidt tot stress, paniek en verdriet.
• Hun lichamen worden gebruikt voor voortplanting via kunstmatige inseminatie, waaronder elektro-ejaculatie, zonder enige vorm van keuze of instemming.
• Ze worden opgesloten in hokken en stallen waar ze hun natuurlijke gedrag niet kunnen vertonen
• We plannen hun dood nog vóór ze geboren zijn.
• Wanneer dieren ziek of gewond raken, krijgen ze lang niet altijd zorg als dit economisch niet rendabel is.
• Om de gevolgen van opsluiting te beheersen, worden ze verminkt, zoals het afknippen van staarten bij varkens, het onthoornen van koeien en het snavelkappen van kippen.
• Uiteindelijk worden ze op jonge leeftijd gedood in het slachthuis.

Stichting Plant Beest is opgericht om mensen te inspireren vaker een diervriendelijke keuze te maken. We voelen de verantwoordelijkheid om inzichtelijk te maken wat er gebeurt in de dier-industrie en om eerlijke informatie te delen die vaak verborgen blijft. Vanuit die overtuiging zetten wij ons in voor bewustwording, educatie en positieve verandering. Meer hierover lees je in onze missie en visie.

De naam Stichting Plant Beest is een woordspeling. Fonetisch klinkt het als plant-based, wat verwijst naar plantaardig eten. Tegelijk heeft de naam een dubbele betekenis: aan de ene kant staat het voor planten eten voor de dieren, zodat zij niet hoeven te lijden. Aan de andere kant betekent het dat je van plantaardig eten zelf een “beest” kunt worden, in de spreekwoordelijke zin van sterk, gezond en energiek. De naam vat daarmee onze boodschap in één zin samen.

Je kunt Stichting Plant Beest steunen door een donatie te doen, onze boodschap te delen via sociale media of anderen te vertellen over onze stichting. Ook door zelf vaker diervriendelijke keuzes te maken help je mee aan onze missie. Samen zorgen we voor meer bewustwording en positieve verandering.

Ja, Stichting Plant Beest is een non-profitorganisatie; we maken geen winst en al onze activiteiten kosten geld om uit te voeren. Op dit moment zijn we officieel nog geen geregistreerde stichting, omdat we nog een penningmeester zoeken. Zodra dit geregeld is, wordt Stichting Plant Beest formeel als non-profit erkend.

Op dit moment financieren we Stichting Plant Beest volledig uit eigen middelen. Voel je vrij om een donatie te doen; wij zorgen ervoor dat elk bedrag direct wordt gebruikt voor de stichting. Onze kosten zijn onder andere voor de website (ongeveer 12 euro) en voor materialen, zoals lessen die we hebben gegeven op een middelbare school (ongeveer 100 euro). Iedere bijdrage helpt ons om onze missie voort te zetten en meer bewustwording te creëren.

Op dit moment hebben we nog geen openstaande vrijwilligersfuncties. Je kunt ons wel altijd benaderen als je ideeën hebt of wilt bijdragen op een andere manier. Daarnaast zijn we nog op zoek naar een penningmeester; dat is een concrete manier om actief mee te helpen aan de stichting.

Nee, wij veroordelen mensen zelf niet. Wij waren zelf ook vleeseters en begrijpen dat het veranderen van gewoontes tijd kost. Wel veroordelen we de acties, omdat het gebruik van dieren onnodig leed veroorzaakt. Ons doel is bewustwording creëren; wij zouden zelf willen dat iemand ons eerder had laten zien dat het beter is om diervriendelijke keuzes te maken.